Niech żyje Bóg Trójjedyny w sercach naszych! Aby to zawołanie wypłynęło z głębi naszego skruszonego serca, potrzebne są rekolekcje wielkopostne. Nieodzowny jest czas zatrzymania się, uważnego wsłuchania się w Słowo Boże, przyjrzenie się własnemu życiu, temu, co w nim
trzeba zmienić, naprawić, wyprostować… Pięknie dziękujemy naszemu rekolekcjoniście – w tym Wielkim Poście był nim werbista ojciec Konrad Duk – który poprzez liczne przykłady ze swej pracy misyjnej wskazywał na moc modlitwy, pokorną postawę Maryi i przemożną pomoc św. Józefa, a przede wszystkim głosił, że życie chrześcijańskie to takie, w którego centrum jest Jezus. Jeśli więc On stanie się źródłem wszystkich naszych decyzji i działań, będziemy zbawieni. Rekolekcje dobiegły końca. Warto więc zacząć już dziś stawiać kolejne kroki ku zbawieniu, mozolnie wspinać się do Nieba, ciągle nawracać się, służyć Bogu w drugim człowieku, kochać go, wybaczać…
